Kur shpirti vuan

• Kur shpirti vuan trupi si gjethe lekundet Dhe nje ere e lehte e fryn andej kendej Atehere mendja kujtimesh fillon e tundet Kerkon te buzeqesh dhe veten te genjej

  Dhe ti ne kete buzqeshje shef trishtimin Heshtur vetes i thua rri urt se nuk je ti Tashme statcione larg e ke len gezimin Dhe po vuan per te pamunduren dashuri

  Por kur shpirti vuan dhe trupi me nuk flet Dhe ti vehtveten sheh ashtu ne pasqyr Guximshem vetes me ze te fort ti i bertet Anonim pa shpirt e buzeqeshje ne fytyre