Tuesday, January 9, 2018

Një kofonet i bukur

Ditën kur mora librin e ri " Të dëgjosh zërin e lotit " përjetova njëkohësishte dhe momentin më të bukur të jetës time. Momentin, kur në shtëpi i mora të tre librat në duar, i shikoja e i shikoja përsëri e ndjeva një dëshire amtare që ti shikoja të tre përherë bashkë si një pjesë e jetës sime. Në to janë kujtime të së shkuarës e reflektime për gjithë cfarë ndodhë sot e imagjinuar të nesermën. Keshtu vendosa që me realizimin e një kofoneti elegant të krijoja mundësinë që të tre librat kudo që të shkojne të jene bashkë dhe kudo që të shkojnë ajo pjesë e jetës dhe zemrës sime nëpërmes leximit të krijojnë edhe një notë me shumë gëzimi në bibliotekat e miqëve të mi! Anita të bukur të jetës time. Momentin, kur në shtëpi i mora të tre librat në duar, i shikoja e i shikoja përsëri e ndjeva një dëshire amtare që ti shikoja të tre përherë bashkë si një pjesë e jetës sime. Në to janë kujtime të së shkuarës e reflektime për gjithë cfarë ndodhë sot e imagjinuar të nesermën. Keshtu vendosa që me realizimin e një kofoneti elegant të krijoja mundësinë që të tre librat kudo që të shkojne të jene bashkë dhe kudo që të shkojnë ajo pjesë e jetës dhe zemrës sime nëpërmes leximit të krijojnë edhe një notë me shumë gëzimi në bibliotekat e miqëve të mi! Anita

Një ditë e trishtuar

Sa mall ndjej, për vitet tashmë shkuar
Për fustane për t'bukurat vajza si perri
Po këta sot pirse hundë e buzë shpuar 
Harruar se e thjeshta është madhështi
Unë, si një film bardhë e zi shoh rrotull
Të rinjtë, që rrugëve kotë enden kuturu
Migjeni tatuazh mendimi për kët'popull
Të tjerë botës ikën e su kthyen më këtu
Sot falje të kërkoj për këtë brez të tërë
Zot vec ti mund te rikrijosh nje mrekulli
Shpërfytyruar s'lan gjë fytyrës pa bërë
Endërrash shëmtuar, plastike e kirurgji
Ku humben vajzat e ëndrrat ku u tretën
T'bukurit djem, që ne dikur dashuruam
Sot këta, mes tymit e kafeneve mbetën
Ndryshoj koha, a ne kohën ndryshuam!

I vjetëri mulli i kafes

Arom'e ngroht e kafes sapo pjekur
Më ftoi në t'artat kohë plot kujtime
Në shpirt më erdh'ai viteve ndjekur 
I vjeteri mulli, i shtrenjt i nënës time
Atje ulur, rreth sobës me varak lyer
Prane babit si zogjë ngroheshim ne
Zërin e gjyshes dëgjoj e mallëngjyer
Eja nuse mblidhemi t'pimë një kafe
Filxhanet e bardhë me erdh 'ndër sy
Me lulet rreth prej meje dikur ngjitur
I shtrenjti mulli ai qëndron bufes aty
Ty nënë larguar vitesh duke të pritur

Wednesday, January 3, 2018

Tepër vonë

Mallit harruar kjo pritje e gjatë
Orët numëroja e të takoja doja
Ditëve të ëndërroja e cdo natë 
Me ty diellin doja të përqafoja
Një rrahje zemre, fort sa e fort
Pritjes gjatë, vitesh me rradhë
Shtrëngim duarsh akull e ftoht
Një puthje në faqe sa pak fjalë
Ndër sy u pam zërin ta dëgjoja
Akull zërin tim s'di a dëgjoje ti?
Më shikoje e heshtur të shikoja
As të pyes as të përgjigjem s'di
Ndjeva si të humba pa të gjetur
Si koha ndërtoi një të akullt mur
Miqësi vërtet ndoshta ka mbetur
Unë ika për të mos u kthyer kurr

Më mungon

E trisht të mendoj, që ti je larg 
Tek shoh këpucët që të presin 
Ditët shuajn ditët pak nga pak
Kujtimet zbehen nisin e vdesin

Frik kam ëndërrash të zgjohem
Në to ti më shfaqesh c'do natë
Me blunë qiellore të mbulohem
Frikës se duhet të t'ndjek prap

Sërish dëgjoj fjalët që ne tham
Zemrës fjalët që s'ti thash dot
Të tjera fjalë qiellit u shpërndan
Si gjethet kur i fryn stuhi e fort

Trisht të mendoj që ti ke shkuar
Frigohem ndaj fle unë deri vonë
Parfumi yt mëngjesit sapo aguar
U tret me ëndërrën përgjithmon