Gezuar 2017

Një vitë plot kujtime e ditë të gëzuara dhe jo, po ikën. Një vit i pa harruar për të gjithë, përjetuar me vëmendjen, dashurin dhe respektin e sinqertë për njëri-tjetrin. Dëshiroj që viti i ri të realizoj të gjitha ëndërrat më të bukura, lumturi, suksese e gëzime në familjet tuaja.

Gëzuar 2017

Histori Suksesi 2016

E lumtur për marrjen e cmimit " Histori Suksesi 2016 " e Albanin Excellence dhene poezise time. Një falenderim të vecante per Znj. Flora N. Nikolla dhe Albanian Excellenc. Mbremja festive mes miqesh me histori suksesi si dhe momenti i marrjes se cmimit prej aktores së madhe te Teatrit Kombetarë Znj, Yllka Mujo do të mbesë e pa harruar!

Këtë cmim jua dedikoj lexuesve të mi!

Ju falenderoj nga zemra dhe ju uroj

Gëzuar Festat kudo ku ju jeni

Momente gezimi pas marrjes se cmimit.

Me miken e mrekullueshme dhe Presidenten e Albanian Excellenc, Flora Nikolla

Me miken dhe zonjen e mrekullueshme, aktoren Yllka Mujo

Para fillimit te festes.

" Histori Suksesi2 016 "

Te gjithe se bashku drejt sukseseve te tjera.

Albanian Excellenc 2016

Te dashur miq! Sot ndaj me ju dy gëzime të këtij fundëviti: " Albanian Excellence " me nderoi duke më zgjedhur " HISTORI SUKSESI 2016 " dhe libri im i ri " Prej puthjeve dhënë njëri - tjetrit do te njihemi " që keto ditë shkon për botim. Falenderoj stafin dhe Presidenten e " Albanian Excellence " Zonjën Flora Nikolla për vlerësimin e poezisë time. Ju falenderoj Ju miq që me mbështetjen tuaj të sinqert e bët këtë vite një kujtim të pa harruar. Ju ftoj të gjithëve nesër e Diel 18 Dhjetor ora 19.00 Hotel Sheraton-Tiranë, të festojmë së bashku një mbrëmje magjike në këto festa Krishtelindjesh!

Thuam ku je sonte?

Të fundit fjalë të kam lënduar
S'di si s'vuajta me trishtimin
Larg teje sa herë kam shkuar
Unë netëve mendoja rikthimin

Padashje tonën këng harruar
Padashje ika dhe pa të puthur
Akuj ballë tjetrit kemi qëndruar
Kequruar kohës për tu zhdukur

Ndjej të dua më shumë se jetën
Se jeta pa ty ska asnjë kuptim
Mërguar vetmis harroj dhe veten
Udhëtimit pas muzës vargut tim

Ma thuaj

Thuaj cmëndesh për mua, Ma shkruaj me fjalë varg a poezi Kësaj nate hënë plotë dua Të ndjej në shpirt pak dashuri

Dhe si dhimbje erdhe i bukur Në këtë mjegull të ftohtë nëntori Sic vjen në jet një cast i lumtur Mungesës tënde lot syri nxorri

Në trishtimin tim mbështjell Më djeg një mall në largësi SI psherëtim era të sjell Si këngë si puthje si nostalgji

Dita e librit

Në kuadër të ditës Ndërkombëtare të librit që ishte para disa ditësh zgjodha Instuticionin e Ekzekutimeve te Vendimeve Penale Vaqarr ku me shume kenaqesi dhurova të dy librat e mi me poezi. Aktiviteti u mbajt në Sallën e Bibliotekës ku ndodheshin një pjesë e të paraburgosurve të cilët lexuan disa nga poezite e mia dhe diskutuam për planet e së ardhmes apo karrierën në vijmësi dhe konkretisht librit të tretë që do te jete ne duart e lexuesve në fillim te Dhjetorit. ku një pjesë e këtij libri do shkoj dhuratë për këto Instuticione të Vuajtjes së Dënimit në gjithë vëndin, Uroj me besimin te Zoti, me besimin te forca e tyre dhe me ndihmen e librit të reflektojnë qe jeta e tyre të marri një rrugë të drejtë në të ardhmen e kjo periudhë e vështirë e jetës të jetë e kaluar, Falenderoj Drejtorinë e këtij Instuticioni për këtë Certifikatë Mirnjohje dhe mikpritjen e bërë brenda këtyre ambienteve . Faleminderit !

Cmimi i pare " Dallandyshja "

Një mbrëmje plot emocione e plot gezim në Dibrën e Madhe.
Në Festivalin e këngës për fëmijë "BILBILAT E KORABIT" 2016 (edicioni i 6-të) për të dytin vit radhaz pas cmimit te parë me këngën DUA TE KENDOJ kënga ime " DALLANDYSHJA " kënduar nga vogëlushja me zërin e mrekullueshëm Jozefina Jani, teksti Anita Hoxha e muzika Zince Mimidinoski, mori Cmimin e Parë si INTERPRETUESJA ME E MIRE. Jashtë bënte ftohtë
por entusiazmi i fëmijëve, këngët e bukura, mikëpritja e ngrohtë e miqëve Dibran dhe momenti i dhënies së cmimit të parë interpretueses të këngës " DALLANDYSHJA " e bën atë mbrëmje të paharruar për jetën time. Falenderoj nga zemra dy organizatorët e kompozitorët Zince Mimidinoski dhe Saimir Shehu. Një falenderim e mirënjohje për familjen Floriana e Ariton Jani për mikëpritjen shumë të ngrohtë e vëllazërore.

Te dashur miq!

Albanian Ecxellence, per edicionin 2015 - 2016 " Histori Suksesi " per gjinine e Poezise ka propozuar emrin tim,
me pyetjen:

Mendoni se ANITA HOXHA me poezine e saj ne 2015 - 2016, eshte Histori Suksesi?

PO apo JO ?

Ju ftoj te gjitheve kudo qe ju jeni te mbeshtesni pozitivisht emrin tim!

https://www.ata.gov.al/poezia-e-pese-kontineteve-e-anita-hoxhes/

Nje dite

Kur të lexosh ti zemrën time
Si një ditar kujtimesh shkruar
Mos u perhumb ti në mendime 
Sa herë kam humbur e kam fituar

Nëpër honet e saj do kërkosh si fajtorë
Atë fronin që ndërtova për ty dikur
Me lot në sy do pyesësh veten me orë
Cudi zemra brenda saj ndërton mur?

Vjeshte

Përsëri Tetor si kohë më parë
Qyteti përgjumet dritash ndezur
Ato ditë lumi me rrjedhën i ka marrë 
Vetëm hëna ngjan si fëmi e qeshur

Cdo fillim Tetori kthehem te ky vënd
Orën e kohës kërkoj ta kthej mbrapa
Era si muzik më joshë me zërin tënd
Gjethet prekin tokën si të tuat hap

Diell ne Montreal

Të dashur miq !

Para disa ditësh me ftesë të Kryetarit të Bashkësisë Shqiptare Montreal isha e ftuar në ceremoninë e hapjes së viti shkollor 2016-2017,ku morën pjesë znj. Eva Nassif Deputete Parlamentit te Kanadas për Vimy ne Laval, znj.Mary Deros Nënkryetare e Bashkisë Montreal, z.Vasilios Karidogiannis perfaqesues i Kryetarit te Bashkise Laval z.Marc Demers - Maire de Laval, z.Belarbi Kader përfaqesues i qëndrës komunitare në Montreal,prindër dhe nxënes. Kryetari i Bashkesis z. Rikard Shpori uroi të gjithë të ftuarit, prindër dhe fëmi si dhe bëri prezantimin e Mësueses.Kjo dite ishte e shënuar për të gjithë komunitetin Shqiptar të Montrealit sepse znj .Eva Nasif i dhuron një certifikate shkollës që mban emrin e Shenjtores Shqiptare Nënë Tereza

Falenderoj Kryetarin e Bashkesisë Shqiptare te Montrealit
zotin Rikard Shpori
Falenderoj komunitetin tonë atje për një pritje të shkëlqyer të të ftuarve .

Të dashur Miq!
Të dashur Besimtarë Mysliman!

Më lejoni t`ju percjell urimet më të mira për ju dhe për familjen tuaj me rastin e festës së Kurban Bajramit .

Respekt

Anita Hoxha !

Mall Atdheu

Vjeshta dritareve rrëzoi gjethet e thata
Këngë trishtimi kendojne zogjt n` perëndim
Në vëndin e vogël mes malesh të larta 
Ku bredhat puth bora atje është vendi im

Kur fryn acari këtu larg me thëllime
Kur rete njëra tjetrën shtyjn me furi
Atje nëpër mjegull fluturon zemra ime
Lotët rrjedhin mallit si rrjedh i ftohti shi

Endrrave troket e shtrenjta nëna ime
Dëgjoj kollën e babait e zjarrin në oxhak
Humbas si fëmi në të tyret përqafime
Agimi që zbardhi më gjeti prap kaq larg

Për Ju Dritëro Agolli

Per të gjithë vargje ke shkruar 
Nga vargjet të njohim që fëmi 
Me vargje rreth botës ke udhëtuar 
Sot vargu im do bëhesh ti

Flokët të bardhë jan si bora
Jo nga pleqëria aspak
Por perlat që ka shkruar dora
Në flokët e tua jan bër varg

Me poezit e tua u rrita
Sot kam mësuar shum
Ndoshta vargjet si ti si rendita
Se si ti nuk bëhem dot unë

Gjith bota krenohet me poetët
Poet me mijra në gjith botën ka
Askush s`ka shkruar për Pocaret
As për dashurit në Adëna

Për poet bota nuk vuan
Poet do lindin në cdo koh
Por zemra ty idhull të ruan
Kurr nuk lind më Dritëro

Mirembrema Miq!

Një këngë në agim

Mëngjesi i përgjumur në të zbardhur Mbi qytetin që flinte harruar në qetësi Një këng dëgjohej prej qiellit ardhur Të humba e kurr su takuam dashuri
Një kitare qante thellë parkut për cudi Vec zogjtë atje si spektator dëgjonin Si në ëndërr u ndez e bukura melodi Lehtë në kor dhe zogjtë po këndonin
Nje djal këndonte atje parkut përball Pas resh nata largohej n'botën e saj Heshtur hëna strukej e shfaqej rrall E mes tingujsh trishtues ai filloj të qaj
Pikat e shiut që filluan ashtu papritur Si sfond dëgjohej me tingujt e kitares Ky mëngjes dimeror melankolik zbritur Këngën perplaste në xhamat e dritares
Këndoi djali e s'pushoj asnjë moment E lotët e ngrohtë i rridhnin si i lehti shi Cudi mendova se si ndodh në këtë jetë Të humba e kurr su takuam dashuri

Shpirt nëne

Akoma t'ngrohta rrobat nëpër dhomë Aroma e duarve mbetur ditëve të saj Mbi komodine një foto cdo fjalë dëgjon Ndaj koha të re e t'bukur do ta mbaj
Cdo gjë e njëjta asgjë ska ndryshuar Hapur perdja kur shihte parkun n'vjesht Mbi xhama buzëqeshje saj e vizatuar Vec tik-taku orës sot s'di pse hesht
E shoh tek ecën me shapkat ngjyrë blu Dhe luga dëgjohet mbi pjatë si gjithmon Karrigia sikur thot unë jam mes jush ketu C'do gjë si më parë asgjë e saj s'mungon
Fluturoi si dallëndyshet në vjesht iku shkoi Por kaltersisë do mbetet kthyer në hënë Me ikjen e saj dhe heshtja cdo gjë mbuloi Në shpirt u kthye cdo gjë që ajo ka lënë

Pershendetje miq

Sot, një nga ditët më të bukura, një nga ato ditë kur respekti për punën dëshmohet edhe nga kujdesi që institucione të rëndesishme tregojne per artistet. Mirenjohje dhe me zemer nje falenderim Ambasades Kanades e cila me akordoi një vizë dhjetevjecare, duke me mundesuar takimet me artistë e poetët shqiptarë që jetojnë në Kanada. Anita

Edhe 100 e dashur!!

Pasuritë e mëdha janë miqtë e mirë e të përjetshëm.
Kur në jetë kemi njerez të dashur si ty Anita, miqësia gjithmonë ka kuptim më të bukur. Sonte ke ditëlindjen, dhe unë të uroj më të mirat e kësaj bote sic ti i meriton. Pasi je e rrallë, një femer fisnike, e zgjuar, e mirë, dhe bën krenar gjithë të njohin.
Një nga artistet më të mira që ka Shqipëria, ku me Penen tende ke arritur të shkosh dhe pertej Oqeanit, atje ku poezitë e tua frymëzojne qindra dashamirës të librit.Është fat të kemi njerez të tillë afer, unë e di sa shumë adhurim kanë njerezit për ty, një nder ata jam dhe unë.

Kozeta Cosette Cosetta për Anita Hoxha

Thuam që ishte ëndërr !

Dhe ti atë ditë humbe ashtu si me magji Por unë n'udhëkryq dola dhe tjetër herë Me orë prisja të më shfaqeshe sërish ti Me aromën e parfumit përhapur në erë
Kujtesës ajo ditë më mbeti kohë të gjatë Isha i lumtur o i trishtuar jo as vetë se di Ti ëndrrave m'shëtisje e bukur ditë e natë Me aromën e parfumit mbetur hajmali

Po iki nënë

Po iki nënë dita pa u gdhirë akoma
Se s'dua të lendoj aspak largimi im
Ndaj po të lë ketu gjith kujtimet tona 
Atë fëmijën që përkundje plot gëzim

Eh më tremb kjo ikje dita pa u gdhirë
Se s'dua të mërzitesh kur të ngrihesh
N'agim do kërkosh ti kafen për ta pirë
Kurr e braktisur botës te mos ndihesh

Po iki nënë u rrita tani më duhet të le
Me erën mbremjeve lajme do të sjell
E buzëqeshjen time shtëpise aty e ke
E atë fëmijën e zhurmshëm diku atje

Nga lodrat prej kohësh jam shkëputur
Por shpërndar janë ato nëpër shtëpi
Të bëhet netëve ti hënes duke ju lutur
Kohërave të kthehesh në timen fëmijëri

Në dhomën time derën ti mos e mbyll
E dritën ndezur lëre të lutem mos e fik
Kur nata të bjer unë do të bëhem yll
Errësirën ta ndrij që ti të mos kesh frik

Po iki nënë ti më fal perëndesha ime
Në zemër mirësine tënde mora hajmali
Unë librat po t'le e poezit plot kujtime
Dimrit ti lexosh e netëve me borë e shi

Urime Festa e Fiter Bajramit gjithë besimtarëve Musliman!

Mos pyet !

Mos pyet si quhej ajo që për ty derdhi lot
Për ditet, për vitet e c'ngjyrë kishin ata sy
Thuaj një vegim ishte shuar në këtë botë 
Mos harro për jete ajo fle në shpirt me ty

Të dish të presësh

E njëjta pritje si dikur vetem edhe sot
Pikat e shiut ëmbël puthnin buzën time
E ashtu heshtur shuhen me të miat lot
Në trupin njomur e harruar në kujtime

Vjeshtë me shi

Në jetën tonë s`mbeti më asgjë C`do gjë u shemb nga fjalët pa kuptim Ishim dashur por nuk duheshim më C`do gjë po kthehej me emrin harrim Zemra largimin dot se pranonte Por dhe të rrija me ty ishte e kot Dashuria shtigjeve të errëta vraponte Syve nxitonte pa fjalë i nxehti lot S`kemi c`kujtojmë c`farë ishim a`therë C`farë jemi po ta kujtoj unë tani Ishim dy lule që celëm në pranverë Mbetëm dy gjethe vjeshtës me shi

Dite e gezuar

Të dashur miq!

Poezia ime vazhdon të kapërcejë kufij lexuesish edhe njohjesh në
mbarë botën .
Gjuha më e fundit që e e përfshin në gjuhën globale është gjuha Arabe me përfaqësim Arabinë Saudite, e cila njëhësohet edhe si vendi i 78- të ne blogun tim http://anitahoxha.blogspot.al/ 
Shpreh falenderim dhe mirënjohje për komunikimin më të ri, por dhe për gjithë lexuesit e poezisë time.

Me respekt

Arianita Hoxha

Ikën vitet

Ikën vitet nënë e ti mbete një dorë Vetmia rëndon si hall përmbi hall Flokët e zbardhur si malet me borë Me shpirtin për fëmijet mbushur mall
Ikën vitet nënë e ashtu u bëre si fëmijë Dritareve me shikimin tënd përmalluar Tej fundit të rrugës pret se mos do vijë Ndonjëri prej fëmijëve vitesh mërguar
Ikën vitet nënë perëndia jonë e vetme Jetën na dhurove e s'kërkove ti asgjë Ditën drejt qiellit parajsës së përtejme Kjo botë e akullt kuptim s'do të ketë më
Ikën vitet e një mëngjes ëngjëll fluturoi Në frymën e fundit shqipëroi një amanet Në zemrat e fëmijëve unë dua të jetoj E hapsirash u përhap qiellit e mbi det
Ikën vitet e shpirti u kthye në pulëbardhë Qiellin bardhësi e mbushin ato cdo ditë Trupi netëve në dritë yjesh për të parë Rrugën drejt shtëpis kur t'vijnë fëmijtë

Tradhetuar nga ikja

Njerëz që largohen shoh cdo ditë
Shumë mbetur këtu kurr s`fluturuan
Ndonëse me shpirt lutën perëndite 
Mbetën njëri tjetrit larg e su takuan

Si ata kemi kohë që po harrohemi
Ditët gri po na vjedhin cdo kujtim
Zemrave njëri tjetrit po largohemi
Udhëkryqëve botës pa një piktakim

Letra e nënës

Kur ta lexosh këtë letër unë s'do t'jem më
Netëve te prita me drit hëne shqetesuar
Lodhur vitesh s'mund ta shoh më as atë 
Pleqëria biri im, dritën duket ma ka shuar

Je martuar më kanë thën bir sa u gëzova
Një urim të shkruaja unë doja por s'munda
S'di shtëpine e re kur e more a të mungova
A vallë vitesh zemrës tënde unë i humba

Ninullën tënde këndoj nëpër shtëpi me lot
E m'bëhet si dikur në krah foshnje të mbaj
Malli i nënës s'shuhet bir as në tjetrën botë
Dhe as kur shpirti im të hesht e qielli të qajë

Dhomën tënde se kam prekur e rregulluar
Drita fshhurazi hyn dritares cdo mëngjes
S'di si munde ndër vite nënën pa takuar
U plaka bir por pa të parë s'dua të vdes

Bir dërgoma atë shallin që të kam kërkuar
Se jam plakë e thell shpirtit ndjej ftohtë
Biri im ti s'mund ta dish sa m'ke munguar
E vetme mes shtepisë unë t'pres më kot

Dëgjova si Australis së largët je pasuruar
Gëzimit për ty s'fjeta e gdhiva e pa gjumë
Bir mos e harro atë shall që t'kam kërkuar
Kur i vogel ishe ti nënën e doje aq shumë

Nga dhimbja yt atë iku s`të pa me sy o djalë
Një amanet më la ta them unë ty ndër sy
Shpesh fshatit rreth me këmb i kishte dalë
Dhe përtej reve i bëhej sikur të shikonte ty

Nëna s'do t'mallkoj pse kurr ti s'e shikove
Pse ditët pleqerisë zvarriti vetëm pa njeri
Pse ne aq vjet kurr si fole nuk e kërkove
Nëna shpirt atje larg do t'vijë, e t'flej tek ti

Kur ti lexosh këto fjale unë s`do të jem më
Ndoshta ti do t'kthehesh te shtëpi e vjetër
Pemë të thara tjetër sdo gjesh ti më asgjë
Amanetet e dy prindërve lenë në një letër

Unioni Ndërkombëtar i Poetëve , me drejtues Cac Silvano Bartolezin, dekoruar nga Pesidenti italian organizoi në 25 Prill, 2016 , Çmimin Letrar : The World Union of Poets. Presidenti i jurisë Dr J.S. Anand nga India së bashku me antarët e tjerë Dr Maria Miraglia ( Itali), Sh. Ashok K. Bhargava ( Kanada ), Dr. Muhammad Shanazar, (Pakistan), Dr. Roghayeh Farsi (Iran) dhe Dr. George Onsy,(Egypt) përzgjodhën 100 poezitë më të bukura nga krijues të ndryshëm nga vendet e botës.

Ky konkurim ka vlera pasi poezia ime “ Ndjenjat” u kualifikua për konkurim dhe do jetë dhe pjesë e antologjive të ndryshme ndërkombëtare .Arianita Hoxha, poet ( Albania ) 
.

Feelings

Feelings remained how abandoned coves
with lighthouses off
where only the moon shines

Where kisses may arrive
from far away land
where the sun shines
just like what you see

At dawn, sailboat I have to send
To the ocean
I will convey
there, where you have left
with commodity
I will pray
the body will not forget
as heart beats.

Të fundit gjethe harruar vjeshtës mbi parmak
Me vete një dallandyshe atë e mori n"fluturim 
Cicërimash kuptova se do ta conte botës larg
Si një puthje vjeshte homazh për dashurinë

Galaktika Poetike " ATUNIS "

Poetët janë paraprijës të agimeve zbardhëllim, janë muza dhe shpirti i ëndrrave shpresërim, janë fryma dhe muzikaliteti i fjalës shenjtërim, janë koloriti më i ndritshëm i qënësisë tonë qytetërim!

https://atunispoetry.com/2016/04/09/poezi-nga-arianita-hoxha/

Sentimenti

I sentimenti rimasti baie deserte Dove non arrivano i baci partitti da lontano Luci spente ma di la luna splende Dove il raggio del sole fa di non vedere

Al alba con la caravella vorrei inviare Dove sei rimasto gli portera l'oceano Nostalgia pregera quel corpo dimenticato E dal batitto di cuore loro ti trovarano

Një letër lumturie

Sot mbi letrën tënde fle i nxehti lot
Lot gëzimi me miket kafen kur ta pi
E lumtur që kam një djal fale o zot
Do të kthehem në tënden fëmijëri

Natën kur gjumi qepallat ti mbyllte
Dhe në ëndrrat e tua kishe humbur
Hija ime dhomës tënde ëmbël hynte
Flokët t'përkëdhelja e t`këndoja bukur

Pastaj i trembur sa herë ishe zgjuar
Rreth e qark m'kërkoje nëpër shtëpi
Ndaj kjo letër me shumë mall shkruar
Përdore më mori në tënden fëmijëri

Me letrën sonte do fle fëmijëris përdore
Ti me syt mbi foton time atje në mur
Ylberin do kaloj e s'do pyes për sinore
Do të dua e do të dua pa rreshtur kurr.

A different day!

Për të mos u penduar

Pranverës sapoardhur një ditë çudi
Pran manushaqes të sapo lulëzuar
Një letër hedhur kush as sot unë s'di 
Zemër dashurie një shigjet pikturuar

Zemrës pikturar atje dy emra shkruar
Fjalë lagur lotësh në t'brishtat rrjeshta
Dashuri ndoshta në ndarje përfunduar
Letër zverdhur si gjethet nga vjeshta

Shkolla mbaroi sot duhet larg të shkoj
Klasës t'kërkova mes bangave me kot
Zemër thyer mbi këtë letër po pikturoj
Një zemër për fjalët që s`ti thash dot

Ndoshta puthjeve harruar vajzës tjetër
Dashurin harroi njohur viteve më parë
Ndoshta vitesh puthur kishte atë letër
E lotëve të tij ajo akoma s'ishte tharë

GEZUAR 7 MARSI

Të gjithë mësueseve dhe arsimdashëve në vite ,si dhe atyre që sot përhapin rreze drite e diturie ,rreze drite dashurie, e atdhedashurie,të gjithë atyre që pregatisin gjenerata të reja për jete- në të mirën e atdheut, uroj nga zemra :

GEZUAR 7 MARSI - DITA E MESUESIT

Dita e nje marsit

Sot 1 Mars! Një ditë, si do te donim gjithë ditët e jetës, ku qielli i kaltër me diellin e ngrohtë do të lumturonin blerimin e natyrës, zërat e fëmijëve dhe dashurinë e respektin mes njerëzve!

Për shpirtin tënd Migena

( Me dashuri, mikes së pa harruar, Migena Faruku, 

që u nda tre ditë më parë prej nesh )

Fotoja jote një bukuri zotit e rrall
Mike përse ky fat për ty shkruar
Sa do të doja sot mes nesh gjall
E miqësine sot t'ma kishe kërkuar

Eh sa gjëra s'munda ty për ti thenë
Ndaj sot po shkruaj zemër coptuar
Mbi t'fundit like poezisë sime venë
Shikoj e kurr s'kam për të harruar

Për ty një mrekulli kisha menduar
Me dashuri e pregatita shume gjatë
Sa do t'doja posti im të kish ndaluar
Shpirti yt të mos fluturonte qiellit lart

Unë e prita në pranverë

Pranë bredhit t'hershëm që bën hije
Një lule dele dritë bardhë atje bleron
Diellit agimit i gëzohet e kur nata bie 
Dhimbsur bredhi me degët e mbulon

Fëmijet rreth saj këtë verë si pa më
As të dashurit fatin s'provuan si dikur
Një jete pa kujtime këtë botë po e lë
Ndonse e vogël e plot bukuri e nurë

Pranverës sërish i hapi degët bredhi
Por përsëri lule delja s'celi prane tij jo
Thonë bredhi netë e netevë lot derdhi
E të dashurit s'kuptuan do t'jet jo a po

Ajo vajzë e vogël tregonte

Kukull prej druri babai m'dhuroi një ditë 
Me t'vjetrat rroba t'shtëpis ne e veshëm
Lulishtes kur vrapova të luaja me fëmitë 
Në copa ata ma thyen e me mua qeshën

Lodra une s'munda të bleja asnjëherë
Të sëmur prinderit e të papunë mbetur
Ne diell a mes shiut e me të fortën erë
Dita ndiqte diten e unë ënderrat e etur

Pas mësimit rrugëve unë kërkoj lëmosh
Mamas ilacet cdo ditë më duhet ti blej
U rrite bijë duhet tani ne të na ndimosh
Unë me moshën time veten filloj gënjej

Vrapova e me te bukurën kukull i mora
Habitur ajo pa e gëzim s'ndjeu për cudi
Kukullën ja zgjata duke mu dridhur dora
Kur dëgjova t'thoshte unë s`kam fëmijëri

E vogëla vajzë e lagjes ti kujtim mbete
Dhimbje mes dhimbjes vitesh do ta ruaj
Ndoshta ti thua në dreq shkoft kjo poete
Kur si fëmijë une s'munda kurr të luaj...!

Toka Jonë

Atje në vendin tim në te bukurin vënd
ku dielli celë e ndrin dynjan cdo ditë
Kur pleqtë e mocëm akoma bëjn kuvënd 
atje ku vendin e kanë vetem mrekullite

Atje ne vendin tim ku malet janë te larta
atje merzen bagetia dhe shkelin hapat e mia
Atje dielli ndrin liqeneve e i ben te arta
atje mik eshte vendi im Shqiperia

Ku qielli ngjan me syte e nje vogelusheje
atje ku cdo gje duket mjeshterisht pikturuar
Ku zogjte me cicerima mbas nje gëmushje
Atje eshtë toka jonë nga Perënditë bekuar

Këtë tokë e lash e në endrra vjen cdo nate
atje te gjitha dashurit te dua me kanë thenë
e sot jam në tjetër vënd si një lis i thatë
atje nënë e motër e fëmij kam lenë

Atje ku nena plakë sheh perendimin
dhe qan se unë nuk u ktheva dhe sot
Atje kur ika lashe rinine e gezimin
sot endem rrugeve i vetem neper bote

Atje ku njerzit janë njerëz të tjerë
te varfër por me zemër të madhe
Atje kur vajzat e bukura cdo pranverë
me shoqja shoqen hedhin valle

Atje mik ësht Shqipëria vallë a ke dëgjuar ?
atje me eshte miqesia atje me mend unë jam
Matmazel herr amigos sinjor a ju kam treguar
Dhe pse ne qiell te huaj Shqiptar emrin e kam

Borë dhe përsëri borë

S'di si ndarje e quajtëm ate natë
E para natë e borë filloi të binte
Rruga e largimit mu duk e gjatë 
E bora qerpikeve filloi të shkrinte

C`ndodhi vall thuam ku gabuam
Mbi supe sërish blu ngjyruar shalli
Si kujtim i dashuris që ne jetuam
Sa herë e shoh mbushem nga malli

Sa bukur sot është dimër përsëri
Bora dëndur flokëve m'bie si atëherë
Një trendafil mes bores për cudi
Nga malli ynë s`vyshket asnjëherë