Ikën vitet nënë e ashtu u bëre si fëmijë Dritareve me shikimin tënd përmalluar Tej fundit të rrugës pret se mos do vijë Ndonjëri prej fëmijëve vitesh mërguar
Ikën vitet nënë perëndia jonë e vetme Jetën na dhurove e s'kërkove ti asgjë Ditën drejt qiellit parajsës së përtejme Kjo botë e akullt kuptim s'do të ketë më
Ikën vitet e një mëngjes ëngjëll fluturoi Në frymën e fundit shqipëroi një amanet Në zemrat e fëmijëve unë dua të jetoj E hapsirash u përhap qiellit e mbi det
Ikën vitet e shpirti u kthye në pulëbardhë Qiellin bardhësi e mbushin ato cdo ditë Trupi netëve në dritë yjesh për të parë Rrugën drejt shtëpis kur t'vijnë fëmijtë
No comments:
Post a Comment