Nese dikush nje dite

Nese dikush nje dite do me thoje
S'e syte pasqyra jane te shpirt tim
Atje thellesive lumturine ta kerkoje
Ku magjike une e rrise dashurine

Nese dikush nje dite do me thoje
Se pranvera ne dere paska trokitur
Arome lulesh une dua te me sjelle
Mengjesit vesearte qe sa ka zbritur

Nese dikush  nje dite do me thoje
S'e i pafunde qielli eshte e i kthjellet
Per zogjte mbremjeve te me tregoje
Pse trishtuar hena rri nates se erret

Nese dikush nje dite do me thoje
I dashur vetem ne metro te ka takuar
Per ku shkoje une s'dua t'me tregoje
Mallit po cemendem qe kur je larguar

Nese dikush nje dite do me thoje
Se per mua malli nenen e ka marre
Zemra e saj zerin time do ta degjoje
E sa here agimeve per te kam qare

Nese dikush nje dite do me thoje
Se menduar babain rruges ka takuar
Dikur femij me te lozja do ti tregoje
E sa shume cdo dite me ka munguar

Nese dikush nje dite do me thoje
Vellai per ty fliste koheve t'femijerise
Me te une dore per dore s'e harroje
Te lumtur ne vraponim rrethe shtepise

Nese dikush nje dite do me thoje
Valle motrat a me mungojne ndopak
Dua deri atje large ato te me degjojne
Une jeten t'jua fale me duket vertet pak

Nese ti me s'vjen

Nese ti me s'vjene me s'vjene as pranvera
Ky dimer i acarte do t'mbes ne shpirtin tim
S'do t'celin me mimozat dhe as lulet e tjera
Dhe dita do te gdhij e pa jete e pa kuptim

Nese ti me s'vjene as arome e blirit s'ndihet
As parfum i dheut t'ngroht shiut lagur papritur
Pa mua i dashur aq large thuam si te rrihet
Sot dhe ylli polar une s'di pse rri merzitur

Nese ti me s'vjen heshtur thelle rri dhe pylli
Edhe enderres sonte e vetme i frikesohem
Shoqeri kerkoj por dhe nata porten ma mbylli
Harrimit te mergoj vec prane teje te afrohem

Nate vere

Si dikur fillim pranvere e ngrohte
Sythe mes gjethesh plote kane celur
Ne femij ne shpirt ngelur edhe sot
Hapat tona ndjekim dikur shkelur

Kujtoj femije e shoqe banke ishim
Kur dita zgjatej e rrinim deri vone
Me te bukuren mike ne ty te kishim
Si atehere dhe sot e pergjithmone

Mikja ime malli me ka marre shume
Drejte jetes hareshem ne vrapuam
Qeshnim dhe pafunde shkruaja une
Loznim dhe shpesh here u rrezuam

Floket dhe qeshjen tende shume i doja
Kur ti vrapoje e lumtur vend me vend
Dite e benin mbremjen dhe xixellonjat
Kur te lumtura ato degjonin zerin tend

E mban mend  mos qesh kur ta lexosh
Kur une varesha ne degen e qershise
Perhere kete moment do me kerkosh
Si atehere fshehur ne oborrin e shtepise

Kur lulekuqet skuqnin kopeshtin tone
Dhe ti me do s'me do me nje luledele
Kur te thoja sa bukur ky fustan te shkone
Kur karefica te vogla vije mbi kacurrele

Kujtoj kur doje t'me beje ti te lumtur
Ne gabimishte fjale kishim nderruar
Ti ne duar mbaje nje krahshkruar flutur
Dhe une fluturova gezimit t'patreguar

Thuam a te merr malli per femijerine
Ajo moshe e trendafilte dhe plote diell
Sa shpejte e kaluam ne edhe rinine
Te lutem mike kthehu ti nje te djele

Kete mbremje te bukur jame e gezuar
Dhe qielli xixellonjash eshte qendisur
Dhe zogjte qe diten u lodhen fluturuar
Tani jan kthyer ne fole per te dremitur

Funde vjeshte

Te prushtat gjethe vjeshta i rrezoi Si kujtime rrethe pemeve shpleksur Renduar prej mallit sot era i largoi Nga udhetaret si qylym i pa shkelur Shiu embel si ne endrra pa trokitur Si agimet i mbulone e kristalta ves Dimri fundit t'vjeshtes paska zbritur Ndaj i trishte u gedhi sot ky mengjes Qiejt gri akuj te ftohte pa fluturime Sot zogjt e avjonet i kane braktisur Ylberet harruar fshehur hapesirave Dimri nje flete kalendari paska grisur

Dikur njerez

S'mbaj mend sa kohe ikur pa te pare
Si atehere kur shkoje rruges i nxituar
Mendova se emigrimi te kishte marre
Endrres per jete te mire kishe shkuar

Ti ne karroce paralizuar qendron ulur
Une dridhem e s'mundem dot nje fjale
Veshtrimi yte diku qiellit large ngulur
Une doren lehte mbi supe ve ngadale

Ankthit mberthyer pyes c'te ka gjetur
Zot sa dhimbje ndjej qe ti ke ne shpirt
Perjete paralizuar mike ti paske mbetur
C'ka ngjar me ty ne ate te mallkuar dite

Ne mundesh me trego c'te ngjau or mike
Fukarralliku rende vendin e kish'goditur
Une prinde deri vone punoja djersa pike
Por fatekeqesite prej qiellit paskan zbritur

E degjoja ate kur fliste une me lote ne sy
Me dhimbje me pa e filloj dhe ai te qaj
Provoj te ngrijhej te ecte e te ulej diku aty
Por kembet tashme trupin me s'e mbajne

Ishte rruge ne erresire nje vend pa drita
Ecja me nje mike pune rruges fare qete
Nate dhe akoma s'kishte zbardhur dita
Dikush me ze mbrapa me inat me flete

Leket me jep se te vrava me jep cdo gje
Miku im tmerruar vrapoi ne tjeter rruge
Une s'kisha pse te vrapoja fuqi skisha me
I varfer isha thjeshte mbaheshim me buke

S'kam asgje per te dorzuar leke e as flori
Une i mjeri u ndjeva perendishe mallkuar
Me mundime bera mure e mbi te nje cati
Dhe kurre ujin ne jete s'e kisha turbulluar

Ne moment ai me shtyu me aq sa mundi
I pafuqishem ne mes te rruges perfundova
Nje makine mes rrotash shpirtin ma tundi
Mes mjekeve ne spital isha kur u zgjova

Provova une te eci por jo s'munda dote
Kembet si ne mes mu duke s'e mu thyen
Qe atehere kam mbetur ky qe jam sot
Mjeket donin leke ndaj mua me genjyen

Miku im ti sot thjeshte mua me tmerrove
Ne kete bote miresia tashme ka vdekur
Me fale ti ate dite me dhimbje e kujtove
Dhe per pake para ti paralitik ke mbetur

Zgjata doren e pershendeta syte me lote
Me zemer u luta sheruar te shoh nje dite
Te uroj shendet or mike une per jet e mot
Dhe harroje ate dite denuar nga perendite

Vite large

Si ateher pranvere une mallengjehem
Vite e stineve paskam munguar gjate
Renduar zemra mallit sot po kthehem
Te e vogla shtepi e gjysherve ne fshate

Cdo gje eshte bere tjeter ka ndryshuar
S'po e shoh as te larten peme te selvise
Atje mes kodrave lulekuqeve mbuluar
Mezi e gjej une rrugen drejt shtepise

Shpirti kujtimesh mbushur e nostalgjia
Si atehere vajz e vogel une kthem sot
Mes lulesh kerkoj te shohe hapat e mia
Dehur aromes dhe mallit per kete toke
 
Porta e hekurt ndryshkur eshte tashme
Atje para shtepise e shtangur si statuje
Prej perroit te vogel s'degjohet me asgje
Dikur gumezhinte e rridhte aq shume uje

Njeri -  tjetrin e ndiqnim me vrap shume
Si dikur sy mbyllur fshehur po te kerkoj
Ja edhe rruga qe na conte tej deri ne lume
M'u dhimbs se s'paska mbetur me njesoj

Femijeria jone atje rrugeve te fshatit ngeli
E gezuara femijeria jone mbetur vite larg
Ja atje me tutje eshte akoma dhe zabeli
Ku zogjte pranverave fluturonin varge

Gjyshe malli per ty me ka marr kaq shume
Trupin tend deri ne dhimbje dua t'a perqafoj
Sot jam nene por ne femij jam kthyer une
Ne prehrin tend te fle une dua te enderroj

Me mungon siluet e tij kur bridhte arave
Tek shoh xhaketen e gjyshit tim te ndjere
Ja dhe cibuku, duhani, kutia e cigareve
Tani me shpirt do t'a perqafoja si atehere

Perqafome forte gjyshe me te artin shpirt
Se bashku enderrash une syt dua ti mbyll
Gjyshin tim te shtrenjte e kujtoj cdo dite
Shpirti i tij mes qiellit ndrine per ne si yll

Pritem Nene

Ah imja nene si te kam a mbahesh E vetme shkallet kur i ngjit e zbret Prej mallit per mua shpesh ti qahesh Te premtoj o nene do t'kthehem shpejt Miqt me kan thene se ti o nene je tretur Rrugeve kerusur ecen ashtu ngadale E une ketej larg e veteme kam mbetur Me malle per ty do tretem deri ne varre Ah nene me thone s'e kur zbardh agimi Rrugen merr e vetme e zbret atje ne krua Me thone qe te ka humbur gjithe gezimi E shpesh duke qare henes i flet per mua Ah nene dhe une ketu ne toke te larget Ika per pak kohe dhe mbeta vite shume Atdheu me vjene si nje imazh i vaget Vec ti me shfaqesh endrrave ne gjume Ah nene eshte dimer ftohtit mos shetit S'e semuresh e ty s'ka kush te sherbej Te vetme ne dore te lame te perendite Derisa une te kthehem te vij e ty te gjej Ah o nene te lutem ti neteve mos qaj Une me shpirt te ndjej ne t'huajn vend Dhe merak per mua fare mos mbaje Vec kujdesu nene per shendetin tend Ah nene o Perendi per ty une sa po vuaj Ne gjunje dua t'ulem te puthe kemb e duar E nese nje cope leter ky shtet ketu s'ma jep Si zoge drejt teje une kam per t'fluturuar

Large teje

Dritaret e zemres ti hapa ne agim
Dallge deti u shuajten ne timin shpirt
Sa e rende fjala harrome me mire
Apo te kthehemi ne serish nje dite

Mos mendo per mua nates me largo
Diten i lumtur jetoje te kalter pa nje re
Nese nje dite s'do t'mundesh me trego
Dhe une s'mundem nese ti s'me sheh

Enderroj

Enderroj zerin ta degjoj mengjeseve
Kur te bukurave enderra te jesh zgjuar
Te kujtoj lumturin e mijra buzeqeshjeve
Dhe te puthjeve kur ishim dashuruar

Enderroj mbremjeve te me mendosh
Dhe yjeve embel per mua t'ju flasesh
Agimeve mes njerezve t'me kerkosh
E me zerin e pendimit t'me therrasesh

Ti je me mua

Me jep krahun tend te mbeshtetem
Veten ta ndjej te sigurt nga kjo bote
Ta kuptoj lirine dhe kur jam vetem
Te ndjej qe me ty jam dyfish e forte

Pak drite te mare thelle syve te tu
Per erresiren qe mbulon timin shpirt
Zerin ta degjoj kur ti thua jam ketu
Ku ti me ruan me shume se perendite

Me jep zerin e forte kohes t'i therras
Qetsise time qe me mbulon perhere
Kjo heshtje jo s'dua ditet te mi vrase
Shpresen kthema shpirtin pranvere

Nate me shi

Shi dhe ere e terbuar
Kesaj nate i mungon
Valle perse ti je harruar
Zemra sonte te kerkon

Dhe terbuar ky shi bie
Asgje sonte s'po kuptoj
A eshte malle largesie
A valle une po enderroj

Sonte shiu kujtimet zgjoi
Mjegull xhamash perseri
Koha per ne iku e shkoi
Mbeti vetem nostalgji

Vajza e kabarese

Kjo nate me qiellin yjesh mbushur plote Mes tyre hena si nje medalion po ndrin Provoj e s'mundem yjet ti numeroj dote Mes pemesh embel era gjethet feshferin

Tej nje vajze ecte e shante me ze te lart Une koken ktheva ashtu s'doja ta shikoje Ajo rruges shkonte e vetme poshte e larte Dhe un e shtangur ndjek fjalet qe degjoj Si femij lote te ngrohte thante me nje leter M'u duk sikur e njihja ndaj afer ju afrova Ishte vertet vajza e kabares e askush tjeter Si nje dhimbje mes nate ndaj une ndalova

Pse qan i thash por pergjigje jo une s'mora Goditur nga dikush mbulonte shenjat ne fytyr E perqafova e me force si e cmendur i fola Veten a e ke pare si je bere ti ne pasqyre

Filloi t'me tregonte e nderkohe dridhej e tera Mes lotesh fliste e ndihme po me kerkonte Ajo filloi te tregonte pa fund gabimet e bera Dhe shpirti i saj i njom nga dhimbja renkonte

Kam ikur nga shtepia ajo nisi te me tregonte Rritur me prinder qe sherre benin ne cdo nate Nje dite familja shkaterruar ishte e s'egzistonte Ndaj une u largova e rrugeve gjeta kete fate E genjyer ne nje kabare lagjeje une punova Tavolinave kerceja droguar e fare e pa tru Shpesh kliente te rastit krevateve perfundova E sot e vetme e rrahur jam perpara teje ketu Mu dhimbs aq shume se nene jame e femer Para saj e brisht u ndjeva dhe fare pa fuqi Ne moment doja te gjeja ate njeri pa zemer Qe mundi dore te vinte mbi nje vajze femi

Perdore e mora e pa folur ulemi ne nje vend Si nene nisa ti flase ashtu me dore ne zemer Bije kjo bote do force ta perballosh do mend Sa veshtire eshte ne kete vend te jesh femer U ngrit dhe ngroht me perqafoi si e pafajshme Femijet e mi une mendova qe jane adoleshent Shpirtit dhimbja qe ndjeva ishte e tejskajshme Ndaj zotit ju luta kjo kurre t'mos ndodhe ne jete

Udhetoja per München

Udhetoja për Mynih une këtë mëngjes Perballë meje te lodhur shohë një burrë E ftoj të afrohet e thërras une me kujdes Ndonse udhetimesh s'me ndodhe kurre

Pranë meje ulet e i druajtur falenderon Unë fshehurazi i hedh një sy nga habia Dhe ai me sy më ndjek edhe vazhdone Sot 70 vjec une largohem nga shqiperia

Ne syte e tij thelle ai fshihte nje trishtim Dhe pse si kaltersi e qiellit ata i kishte Ndërmend solla te shtrenjtin babain tim Sikur në vend te tij prane ulur të ishte Vajze ne kete jete isha pa fate me tha Unë e shihja si e ngrirë gjithe e hutuar Shoh një pikë lotë syrit te tij ngadale ra Nga koha une kam qën dhe jam dënuar

Kam parë nënën te qante shpesh herë Shpesh dhe vete kam qarë në këtë jetë Vec një fjalë ndërmend e sjell përherë Burri kurre s'qan c'faredo halli qe të ketë

Të lutem folem me qartë e ftova unë Ndaj heshtur afrohem prej kurioziteti Në sytë e tij shkrepi nje dritë e zjarrtë Në ata sy ndihej dhimbje thellë si deti

Per një fjalë qe atehere shava qeverinë Burgjeve perfundova shumë vite te tjerë Rrethuar telash me gjemba e cova rininë Atje brenda dha shpirt nëna ime e mjerë

I martuar isha dhe kisha une nje vajzë Por gruaja me la mes gjembave rrethuar Mu duk si zemres ju ndeze nje shkendije Qe thelle shpirtit e mbante vite patrazuar

E qava me lotë atë dashuri atje me tha Sot lodhur prej jetes arrita në ket moshë Kohës kur ajo iku dhe vetem atje më la Mendova shih para se duhet te jetoshe

Veten se vrava mes gjembave rrethuar Vetes i dhash forcë e i dhash shpresë Nëse ti ne jetë nje here ke dashuruar Ajo ne shpirtit do t'jete derisa të vdesë

Dhe arriti një ditë ne mes ketij mjerimi Një letër e nisur nga e largëta Gjermani E njoha shkrimin ndaj ngriva nga gëzimi Me lotë e dhimbje më shkruante ime bije Baba une do të dua shpirt sa jam gjallë Ky malli per ty nder vite mua më ka tretur Une zotit ju luta dhe ju luta vite me radhë Kujtimi per ty si nje dhimbje me ka mbetur

Avioni ndaloi unë rrugën time vazhdova Më priste dhe mua im bir në aeroport Mik i dashur jam i lumtur që të takova Ndonse fatet na cudisin në këtë botë

Dorën serish ngriti dhe kokeulur u largua E shihja tek ecte ai menduar e ngadalë Ne cast leshoi valixhet e vajzës ju lëshua Perqafim aq te bukur kurre s'e kisha pare Këtë histori ne zemer do e mbaj me vete Dhe në vitet që vijnë s'do ta harroj kurrë Prej trishtimit e nga vetmia e kësaj jete Unë sot pash me syt e mi te qaj një burrë

Qirinj te shuar

Ndarja po troket ne dashurine tone
Akujsh te ftohte jemi ne shnderruar
Gezuar s'do te kete me si gjithmone
Dhe as buzeqeshje neteve perqafuar

Te e jona tavoline qirinjte jane fikur
Puthjet dhene njeri tjetrit jane harruar
Kjo dashuri arratisur tashme ka ikur
Zjarri yt shpirtit zbrazur eshte shuar

Kafen mengjeseve ndare do ta pime
Dhe gazten sdo ta sjelle me ne ket'ore
Dy te pafjale qe te flasin jo me s'dine
Heshtin e shenje bejne vec me dore

Ndarja jetes tone trokiti ashtu pa pritur
Hyri dhe e druajtur u ule ajo mes nesh
Ti koheve larguar ike drejtim pa ditur
S'e statuje guri s'mundesh me te jesh

Ndjej te largohemi kjo eshte e vertete
Deren pa perplasur ika e pa zhurme
Nese gabimin duhet t'a pranoj dikush
S'ka gje i dashur ate le ta mbaje une

Firzamonika e vjeter

Si nje rruge e braktisur nga udhetaret Si nje qiell qe zogjte sot e boshatisen Si nje dashuri e shkaterruar nga fjalet Kujtime qe si letra te lagura u grisen

Shtepia ishte e gjitha ajo c'fare kishte Prane zjarrit harruar lehte buzeqeshte Sot veten e gjeti si s'duhej jo te ishte E me kuptimin e humbur te kesaj jete

Zjarrin e ngacmoi e zjarri u shpernda Fytyra ju ndricua nje moment nga flaka Vete jeta te veshtira vertet rruget i ka Por kurre per t'u kthyer serish mbrapa

Veten plakur e ndjehu vitesh qe kaluan Veshur syt i hodhi ne pasqyre nje cast Te trishtat kujtime shpirtin ja mbuluan Ndaj rrembimthi rruges ajo doli vrape

Tej trotuarit perballe degjohej nje muzik Tinguj brengosur degjoheshin neper nate Ajo rrugen e kaloi por jo s'mundi me te ik Ndaj u ul te degjonte ate muzik me gjate

Nje i verber qendronte para saj perballe Melankonine luante e vjetra firzamonike Ate kenge me shpirt kendoi ai plot malle E dashur une s'shoh me qe kur ti ke ike

Kishte aq dhimbje ne ato fjale e vertetesi Ndaj ndjehu veten ta urrente ne moment Nje i verber kaq bukur kendon per dashuri E un dashurine e humba pa asnje koment E humba e kurr une s'e kerkova asnjehere As poezi jo s'shkruajta si dikur une per te Sa here zogjte qiellit kthehen cdo pranvere Une me boshe ndjehem sikur s'egzistoj me Ky i verber kjo kenge kjo e vjeter firzamonik Sot mesim me dhane qe s'mundem ta harroj E bukura pranver po vjen dhe dimeri do te ik

Ndaj thelle shpirtit ndjeva serish te dashuroj

Alo...kush je?

Duke kerkuar mes numrash te tjere
Numrin tend lexova une mrekullisht
Ndjeva te dridhesha si gjethe ne ere
Ndaj mallengjyer e pashe ate serish
 
Syte e lumtur i hodha mbi receptore
Mes dyshimesh a ishe a nuk ishe ti
Numrat i prekja nje nga nje me dore
Dhe si e trembur largohesha perseri

Dhe veten e mblodha u bera e forte
Numrin e formova une jo pa ndrojtje
S'di por e vetme me s'u ndjeva sote
Ndonse te kerkoja sonte si mbrojtje

Me fal mike ndoshta sonte te zgjova
Atje large tani vellon ka hedhur nata
Sot me malle mes fotosh te kerkova
Dhe large nder vite u ktheva mbrapa

O zote ashtu mes loteve qe rrjedhin
Zerin t'a degjoja doja cuditerisht tani
Kujtimet mallin lemsh fytit e mbledhin
Mu be te shihja si atehere une perseri

Dhe kete moment u bera nostalgjike
Shihja foton ne doren time shtrenguar
Si dallandyshe ti rrugeve te botes ike
Qe sot te ktheheshe vec per te kujtuar

Vazhdoj foton ta shoh e po rri vetem
E ndermend sjelle ate kohe e lumtur
Adoleshent aq bukur flisnim per jeten
Dhe ti me thoje - je vajza me e bukur

Ja ketu te lumtur te dy jemi perqafuar
Ky bredh  renduar kaq shume nga bora
Ja dhe manushaqja qe me pate dhuruar
Sot nga kutia e kujtimeve une e nxorra

Ndaj numrin tend sot formova pa te keq
Dhe me shpirt prita ti te pergjigjeshe atje
Ndjeva dhimbje qe kurre s'munde ta heq
Kur aq ftohte ti u pergjigje Alo... kush je

Receptorin ula dhimbshem une penduar
Treni i jetes mendova ecen me shpejtesi
Une adolishente serish  paskam mbetur
Enderrimtare atehere ajo jam edhe tani

Kujtimeve per ty ju them sot lamtumire
Nje tjeter jete ndoshta neser do te nise
Kete s'do ta harroje une e di shume mire
Ti enderra ime ishe me e bukura e rinise

Jetimi

Ne kete jete shkruajta per nenen Dhe vertet une e quajta mrekulli Por kur vetem rruges shoh jetimin Nenen si t'a quaj as vete s'e di

Ne pallatin perballe jeton ai femij Pa dritare shtepia mesjet e tera Pellumbave u flet me gjuhen e tij I pyet valle ku mund te jete nena

Pellumbat gugasin gjuhes se tyre Dhe kenge i kendojne cdo moment E perkedhelin me bishte mbas fytyre Si engjell mes engjejsh te vertete

I vetem u rrite dhe pa nenen prane Jetim emrin ja vune dhe e therriten Cdo dite per dore ai merre babane S'e shoket e vegjel jo s'e begenisen Babai ngrys vetullat xhaketen grisur Me dhimbje shfryne per c'ka degjone Bire ne jete kete rruge e kemi nisur Dhe ne fund ajo nje dite perfundone

Djali habitur e sheh ne sy me dhimbje Por ti pergjigjet akoma e ka te veshtire Un jam lutur per nenen cdo krishtlindje Te lutem mos me thuaj dhe ti lamtumire

Babai kollitet dhe s'e thote nje fjale Doren shtrengon embel e ja puthe djalit Bire nje dite pranvere kur dimeri te dale Ne do te ngjitemi asaj majes se malit

Un jam i forte e zemra s'me le kollaj Flete dhe fjalet nga shpirti mezi i dalin Bire ne kete jete ti s'bere asnje faje Por te tjeret hapin ty duan t'a ndalin

Ti s'je jetim s'e me ke mua qe te rrita Dhe pse nena jote diku tjeter u largua Ti per mua je gezimi qe me sjell dita Ti vertet e vetmja mrekulli qe une dua Djali i thote te jatiit ashtu si fajtor pa faj Une e di ti vec per mua jetone e kuptoj Por c'femij do te quhesha une pastaj Nese nenen ne kete jete s'do e kerkoj

Jetim jo s'dua t'me therrasin asnjehere Sepse nenen diku larg e kam te gjalle Enderroj ate dite do te jete pramnvere Kur une nenen do t'a perqafoj me malle

Nene s'te pyes per jeten jo s'e bej dot Dhe pse nje gje ta them mbaje mend Pse jetim u rrita ne kete te eger bote Kurre s'e kam harruar ate imzhin tend Kur pellumbat kaltersive fluturojne qiellit Kthehen gugasiun ata e luajne me mua Agimit kur te dali rrezja e pare e diellit Emrin Nene mes diellit une do t'a shkruaj

Dite pa diell

Hapat nxitoj drejt rruges sime

Atje cdo dite prej vitesh shkoj
Ajo me njeh hallet dhe gezime
E shpesh me bene te enderroj

Ne rrugen tjeter ashtu e kerrusur
Kembet i terhiqte ngadal e zvarr
Ajo nene dikur vajze aq e bukur
Sot pleqeria me vete e kish marre

Nxitova e ne cast s'munda te eci
Para meje bota u shemb e tera
Fjala ne fyte ndjeva s'e me ngeci
Kur ne mendje solla vite te bera

Endej vetem rrugeve e s'dinte ku
Vitrinat dyqaneve shikonte e uritur
Mua m'u duk se bota mori fund ketu
Sikur djalli ne toke te kishte zbritur

Shtangur ndalova para saj papritur
Ajo e druajtur me shihte me qortim
Ne syt e saj miresia kishte zbritur
Vec une u ndjeva pa jete e pa gezim

Mos me shiko me tha pa e pytur
Tashme rruga eshte shtepia ime
Pastaj mjerisht ne mendime zhytur
Filloi t'kujtonte te keqia dhe gezime

Rrugeve te botes te gjithe shkuan
Bota e eger u tregua  pa meshire
Nenen e deshen kurre s'e harruan
Me nje - hajt nene te gjetshim mire

Une syte gozhduar i mbajta te dera
Vite prita por askush nuk erdhi  me
Kaloi nje vite pafund dhe ca te tjera
Dhe sot e vetme s'vlej me per asgje

Niper e mbesa kam plote shtepine
Por sot shtepia ime bosh ka mbetur
Me dhimbje po e shtyj une pleqerine
Dhe shpirti qetesin kurre s'e ka gjetur

Ashtu lotesh dic'tha neper dhembe
Dhe menduar rrugen vazhdoi ngadal
Ajo dhimbje e trishtimi ne syt e saje
Sot mua me treguan sa mijra fjale

Po te pres

Te pres e vetme në këtë park
Ku me mall te prisja atë kohë
Pres të shfaqesh ti nga largë
Dhe pse të larget une të shohë

Gjethet vjeshta i ka shpërndarë
Mes tyre e veteme eci e shastisur
Dhe zogjte fluturimin paskan marre
Unë te pres ketu ku e patëm nisur

Ca gjethe marr e pëshpëris me vete
Mes pemësh qe mbetën zhveshur
Ti dashuria ime e vetme e kësaj jete
Me gezimin e hershem buzeqeshur

J'o ti s`munde të kthehesh persëri
Parkut shkujdesur ndjej hapat e mia
Sot më pelqën te me lagi ky shi
Sot më lendoi me të vërtet vetmia

Sot vec do te doja dhe pse nuk je
C'do minut ja perseris une vetes
Ti ëndërr e imja te harruar jo s`ke
Une do te dua përtej limitit te jetës

Perse mikja ime

Shiu rrembyeshem bie trotuareve
Une me nxitim vrapoj mos lagem
Kaloj duke shtyre mes udhetareve
Dhe ne deren e autobuzit kapem

U shtyva te ulem ne karrike diku
Te gjithe nisa t'i shihja nje nga nje
Ndjeva syte te shtangen mbi syt e tu
Dhe pa pritur une u kthva ne asgje

Mike te pashe nje cast te vetem
Syve jo s'desha une t'ju besoj aspak
Ngrire perball njera tjetres mbetem
Si dy statuja guri mbetur ne nje park

Me buzet qe dridheshin buzeqeshe
Ne sy aq dhimbje lezova ne ato lot
Jo ti s'munde ndonse t'me flisje deshe
O zot sa e padrejte qe eshte kjo bote

Ti ajo vajza e brishte e femijerise
Ty qe dhe hapat akoma une ti njoh
Ti sot me trondite aq shume ta dishe
Ate vajzen e vogel  me s'po e shoh

Floket e pakrehur e thuajse zhveshur
Me trupin tend te dobet dikur lastar
Piktur vec ne endrra e kam ndeshur
Mike me tmerrove ty c'te ka ngjare

Te cemendur te quanin udhetaret
Pa te njohur te shtyjn andej-kendej
O zot t'i vrisja do doja une shkaktaret
Fajtore para teje veten une e ndjej

Ku eshte femijria jote imja mike ku
Ajo vajz plot drit e embel e trupeholl
Nje kufom te gjall para syve kam ketu
Dikur ti vajza me e bukur ne shkolle

Ti nuk doje te zbrisje por te shtyne
Ne mes shiut te hodhen si e pavlere
Si nje dege e blerte trupin t'a thyen
Ti nje lule sot e thare dhe e pa ere

Me denes qava une mes udhetareve
Mirupafshim te thashe ashtu nen ze
Ti sot muza e te gjithe shkrimtareve
Sfonde i bardhe ku ngjyrat dot s'i ve

Ecja e shpesh e ktheja koken mbrapa
S'e doja te shihja per te fundit here
Qe large une veshtrimin tend e kapa
E vetmuar e pambrojtur dhe e mjere

Lamtumire mike e pafaj e femijerise
Per gjthe jetes shpirtit dhimbje mbete
Uroj sot te arrij ty dora e mrekullise
E te rrembej nga mizerja e ksaj jete