Monday, February 16, 2015

Vajza e kabarese

Kjo nate me qiellin yjesh mbushur plote Mes tyre hena si nje medalion po ndrin Provoj e s'mundem yjet ti numeroj dote Mes pemesh embel era gjethet feshferin
Tej nje vajze ecte e shante me ze te lart Une koken ktheva ashtu s'doja ta shikoje Ajo rruges shkonte e vetme poshte e larte Dhe un e shtangur ndjek fjalet qe degjoj Si femij lote te ngrohte thante me nje leter M'u duk sikur e njihja ndaj afer ju afrova Ishte vertet vajza e kabares e askush tjeter Si nje dhimbje mes nate ndaj une ndalova
Pse qan i thash por pergjigje jo une s'mora Goditur nga dikush mbulonte shenjat ne fytyr E perqafova e me force si e cmendur i fola Veten a e ke pare si je bere ti ne pasqyre
Filloi t'me tregonte e nderkohe dridhej e tera Mes lotesh fliste e ndihme po me kerkonte Ajo filloi te tregonte pa fund gabimet e bera Dhe shpirti i saj i njom nga dhimbja renkonte
Kam ikur nga shtepia ajo nisi te me tregonte Rritur me prinder qe sherre benin ne cdo nate Nje dite familja shkaterruar ishte e s'egzistonte Ndaj une u largova e rrugeve gjeta kete fate E genjyer ne nje kabare lagjeje une punova Tavolinave kerceja droguar e fare e pa tru Shpesh kliente te rastit krevateve perfundova E sot e vetme e rrahur jam perpara teje ketu Mu dhimbs aq shume se nene jame e femer Para saj e brisht u ndjeva dhe fare pa fuqi Ne moment doja te gjeja ate njeri pa zemer Qe mundi dore te vinte mbi nje vajze femi
Perdore e mora e pa folur ulemi ne nje vend Si nene nisa ti flase ashtu me dore ne zemer Bije kjo bote do force ta perballosh do mend Sa veshtire eshte ne kete vend te jesh femer U ngrit dhe ngroht me perqafoi si e pafajshme Femijet e mi une mendova qe jane adoleshent Shpirtit dhimbja qe ndjeva ishte e tejskajshme Ndaj zotit ju luta kjo kurre t'mos ndodhe ne jete

No comments:

Post a Comment