Ne kete jete shkruajta per nenen
Dhe vertet une e quajta mrekulli
Por kur vetem rruges shoh jetimin
Nenen si t'a quaj as vete s'e di
Ne pallatin perballe jeton ai femij
Pa dritare shtepia mesjet e tera
Pellumbave u flet me gjuhen e tij
I pyet valle ku mund te jete nena
Pellumbat gugasin gjuhes se tyre
Dhe kenge i kendojne cdo moment
E perkedhelin me bishte mbas fytyre
Si engjell mes engjejsh te vertete
I vetem u rrite dhe pa nenen prane
Jetim emrin ja vune dhe e therriten
Cdo dite per dore ai merre babane
S'e shoket e vegjel jo s'e begenisen
Babai ngrys vetullat xhaketen grisur
Me dhimbje shfryne per c'ka degjone
Bire ne jete kete rruge e kemi nisur
Dhe ne fund ajo nje dite perfundone
Djali habitur e sheh ne sy me dhimbje
Por ti pergjigjet akoma e ka te veshtire
Un jam lutur per nenen cdo krishtlindje
Te lutem mos me thuaj dhe ti lamtumire
Babai kollitet dhe s'e thote nje fjale
Doren shtrengon embel e ja puthe djalit
Bire nje dite pranvere kur dimeri te dale
Ne do te ngjitemi asaj majes se malit
Un jam i forte e zemra s'me le kollaj
Flete dhe fjalet nga shpirti mezi i dalin
Bire ne kete jete ti s'bere asnje faje
Por te tjeret hapin ty duan t'a ndalin
Ti s'je jetim s'e me ke mua qe te rrita
Dhe pse nena jote diku tjeter u largua
Ti per mua je gezimi qe me sjell dita
Ti vertet e vetmja mrekulli qe une dua
Djali i thote te jatiit ashtu si fajtor pa faj
Une e di ti vec per mua jetone e kuptoj
Por c'femij do te quhesha une pastaj
Nese nenen ne kete jete s'do e kerkoj
Jetim jo s'dua t'me therrasin asnjehere
Sepse nenen diku larg e kam te gjalle
Enderroj ate dite do te jete pramnvere
Kur une nenen do t'a perqafoj me malle
Nene s'te pyes per jeten jo s'e bej dot
Dhe pse nje gje ta them mbaje mend
Pse jetim u rrita ne kete te eger bote
Kurre s'e kam harruar ate imzhin tend
Kur pellumbat kaltersive fluturojne qiellit
Kthehen gugasiun ata e luajne me mua
Agimit kur te dali rrezja e pare e diellit
Emrin Nene mes diellit une do t'a shkruaj
No comments:
Post a Comment