Dite pa diell

Hapat nxitoj drejt rruges sime

Atje cdo dite prej vitesh shkoj
Ajo me njeh hallet dhe gezime
E shpesh me bene te enderroj

Ne rrugen tjeter ashtu e kerrusur
Kembet i terhiqte ngadal e zvarr
Ajo nene dikur vajze aq e bukur
Sot pleqeria me vete e kish marre

Nxitova e ne cast s'munda te eci
Para meje bota u shemb e tera
Fjala ne fyte ndjeva s'e me ngeci
Kur ne mendje solla vite te bera

Endej vetem rrugeve e s'dinte ku
Vitrinat dyqaneve shikonte e uritur
Mua m'u duk se bota mori fund ketu
Sikur djalli ne toke te kishte zbritur

Shtangur ndalova para saj papritur
Ajo e druajtur me shihte me qortim
Ne syt e saj miresia kishte zbritur
Vec une u ndjeva pa jete e pa gezim

Mos me shiko me tha pa e pytur
Tashme rruga eshte shtepia ime
Pastaj mjerisht ne mendime zhytur
Filloi t'kujtonte te keqia dhe gezime

Rrugeve te botes te gjithe shkuan
Bota e eger u tregua  pa meshire
Nenen e deshen kurre s'e harruan
Me nje - hajt nene te gjetshim mire

Une syte gozhduar i mbajta te dera
Vite prita por askush nuk erdhi  me
Kaloi nje vite pafund dhe ca te tjera
Dhe sot e vetme s'vlej me per asgje

Niper e mbesa kam plote shtepine
Por sot shtepia ime bosh ka mbetur
Me dhimbje po e shtyj une pleqerine
Dhe shpirti qetesin kurre s'e ka gjetur

Ashtu lotesh dic'tha neper dhembe
Dhe menduar rrugen vazhdoi ngadal
Ajo dhimbje e trishtimi ne syt e saje
Sot mua me treguan sa mijra fjale