Unë e prita në pranverë

Pranë bredhit t'hershëm që bën hije
Një lule dele dritë bardhë atje bleron
Diellit agimit i gëzohet e kur nata bie 
Dhimbsur bredhi me degët e mbulon

Fëmijet rreth saj këtë verë si pa më
As të dashurit fatin s'provuan si dikur
Një jete pa kujtime këtë botë po e lë
Ndonse e vogël e plot bukuri e nurë

Pranverës sërish i hapi degët bredhi
Por përsëri lule delja s'celi prane tij jo
Thonë bredhi netë e netevë lot derdhi
E të dashurit s'kuptuan do t'jet jo a po