Në sytë e tij lexoja

Burgjeve ëndërrat e rinis mu tretën
Sytë dhimbjes kërkonin për t'kujtuar
Si kafshët cirkut telave ne mbetëm 
Thjeshtë të vdekur vdekjes harruar

E internuar ishte dhe dashuria ime
Ndarë kësaj bote e su takuam kurr
Lodhur stinëve e pritjes në vegime
Viteve malli ditëve ngrinte një mur

Ah një ditë pranvere lajmi i papritur
Sëmundja shpirtin ja kishte mundur
Trupi i saj në at'dhe kishte zbritur
Atdheu që rinin ja kishte zhdukur

Lamtumir jeta ime atje në gjelbërim
Puthjet, pritjen, plagët i more në varr
Ndjej t'afroj e fundit orë e fatiti tim
Ditës kur at'rrugë dhe unë do të marr

Dëgjoja e përhumbur në mendime
Lotët shikoja rridhnin e s'mbaheshin
Sa dashuri vrarë telave n'internime
Zemra që larg tjetrit si lule thaheshin