Te prita ne kete stol ne park
Kam vite qe dal ashtu i ulur
Kujtimet tona mbeten shum larg
Apo ti me deshire nga zemra i ke shkulur ?
Po ulem e shof parkun e habitur
Gjurmet tona koha i paska fshire
Mendja ime . ne shpirtin tende paska zbritur
Cudi a there s tham lamtumire
Tham thjesht mirupafshim si dy miq te mire
Rrugen larg njeri tjetrit e morem
Si duket largimin e paske menduar veshtire
Ne kete park , te humbura kujtimet hodhem
Mos u kthe nese sdo por sme ndalon te te dua
Une ashtu hallakatur ndjek hapat e mia ne park
Ti ne jeten tende , s mendove me kurr per mua
Un te solla nga harresa , te ktheva nga shume larg
Mirardhsh te them ashtu me veten duke biseduar
Ti ne kete momente je larg se di me cte them
Un parkut i hodha te gjitha kujtimet e tua coptuar
Po iki dhe un , sdua nga koha braktisur te jem.
No comments:
Post a Comment