U plaken prinderit e u kerrusen
U tkurren e mbeten ashtu nje dore
Rrudhat thelle ballit ju skaliten
Dhe floket ju zbardhen si debore
U plaken e u kthyen serish femije
Dhe koha per ta sa ka ndryshuar
Un i kujtoj gjithmon ashtu te rinje
Kur dhe une femije isha i gezuar
Ashtu mrekullishte nga Zoti krijuar
Keta idhuj qe une ju falem cdo dite
Madheshtore qe gabimet na pranuan
Me kete shpirt dhurat nga perendite
U plaken e une s'mundem dot ti shoh
Per cdo rrudhe te tyre ndjehem me faje
Ata engjej do te jene ne cdo kohe
Edhe kur parajsa tju hapi dyert e saj
No comments:
Post a Comment