Sunday, December 28, 2014

Ne

Në jetën time hyre fare rastësisht
Ndoshta nga fati e kishim të shkruar
Dhe unë të pranova ashtu paqësisht 
Ndoshta dikur ishim vërtet dashuruar
Ti nuk munde të vazhdoje më
Nga jeta u lodhe shumë shpejt
Unë sot kujtoj çdo gjë
E vetme ndoshta jam vërtet
S'të kujtova nga dashuria
Por as nga urrejtja normal
Pa fund ti vjen në mendimet e mia
Ashtu i heshtur , mërzitur pa fjalë
Se di ku gabuam ne të dy ?
A jeta gaboi me ne
Un ty të sjell çdo ditë nëpër sy
Por ndonjëherë i largët vërtet je
Më fal të kujtova këtë natë
Ndoshta ti nuk do të të kujtoj
Ishim të dy , thjesht të pafat
Se di po une a të mungoj ?
Mos më gjyko ti sot
Asgjë më nuk ka asnjë kuptim
Të mendojmë të kaluarën është e kot
Më mirë të ardhmen ta shohim vazhdim


No comments:

Post a Comment