Me drite hene nje leter per ty nis te shkruaj
Me shpirtin lodhur nga mungesa jote e gjate
Dhe zerin e ngrohte qe une me dashuri e ruaj
E dashur nënë me yjet po bisedoje ngadalë
Ju tregojë për atë të bukurën fëmijërine time
Athëre kur ti më qortoje me mijra fjalë
Kur ti ishe ishe e vetmja mikja ime
E dashur nënë e di gjumë nuk ke në sy
Në prag te derës je ulur e mendon për mua
Sot do të doja t isha me të vërtet me ty
Sot i kujtoj te gjitha fjalët e tua
Kjo hënë e zbehtë smë le të shkruaj
Më duket sikur vargjet janë brenda shpirtit tim
Unë ty përpara syve të mi ashtu të bukur të ruaj
Si nje muzik që ne shpirt cdo moment më rri
E dashur nënë mos u merakos për mua
Kur nata të vij e te mbuloj si nje mantel qetesia
Kur unë dhe tani i ndjej perkedheljet e tua
Ah nënë ti per mua je vete Perendia
Sot në këtë buzë liqeni më mungove dyfish
Kur librin tim te pare ne duar o nene e mora
Ashtu në një mes rruge per ty qava ta dish
Dhe nje psherëtimë nga zemra e nxorra
U ndjeva vetem se pa nënën pranë vetëm je
Me sy te kërkoja mes njerëzve por më kote
Unë qe ti kaq shumë dashuri më dhe
Sot zërin tim e shpërndaj kudo në botë
E shpërndaj e i flas botës me zërin tim
Por me shpirtin tënd në shpirtin tim ngujuar
Ti ishe muza në cdo germe e në vargun tim
Për të gjitha perlat që dora më ka shkruar
Ah nënë në shpirt me mua fle cdo natë
Dhe pse ne jemi kontinente larguar
Ti mallë do t'mbetesh për nje kohë te gjatë
Ashtu si poezit që per ty kam shkruar
Të them natën e mira këtu brënda shpirtit
Dhe me nje puthje merr fund ky bisedim
Sepse ti muza je mbretëresha ime e librit
Zili do te na kishte dhe i madhi Esenin
No comments:
Post a Comment