Si vajzat e brishta e lozonjre
Kete pejsazh e hedh ne rreshta
E trumcakeve u flas ne dritarte
Lulen qe e mbolla dikur me dashuri
Te pyes nga larg a e mban mend
Kur pyetem si ta quanim un apo ti
Ti me thoje ta quajm me emrin tend
E shoh atje tej xhamash se dritares
Nje trup i dobet qe lekundet nga era
Mezi pres te mbushet serish me lule
Dhe pak kohe deri sa te vij pranvera
Me kete lule e nisem tonen dashuri
Kur une isha nje e bukur adoleshente
Ajo mbeti ne kopesht sot e pergjithnji
Si nje kujtim i pa harruar i kesaj jete
Gjethet vjeshta i rrezoi pa meshire
Dhe dimri me bore do ta thaj fare
Dhe une ne cdo kohe e di shum mire
Nga large do t'a ndjek ketu ne dritare
Pranveres kur te kthehesh ajo do t'cel
Por s'e di a do kthehesh me tek mua
Nje kujtim i bukur kjo lule le te ngele
Ku une c'do dite ti pershperis te dua
No comments:
Post a Comment