ne kete turme kalimtaresh kerkoj me sy ate qe me se shoh.
Si kam ndjere stinet kur u nderruan shiun kur ra dhe pranveren kur shkoi me mijra njerez para meje kaluan
vec prania jote me mungoi.
I vetem i kerrusur tek ky mur
cigaren rindez i pashpres ne kete statcion u ndam dikur
sot un burr me thinja perseri po pres.
Qe sdo vish kete e kam kuptuar
rikthehem e me malle rri e te pres
sa trena kane ikur pa ndaluar dhimbshem pyet veten kete mengjes
Me njohin udhetaret dhe mua ,
me sy i kam percjell ngahera me kohen me fort po te dua ,
dhe snjoha kurr me te tjera
Ste pres me e kam vendosur,
skam kohe me per te pritur nga lodhja nervat me jan tendosur ,.
me kohe u plaka pa e ditur .
Po iki te mos me shohi askush ,
me ne fund sot te braktisa
dhe po te kthehesh po te duash ,
nuk filloj dot atje ku e nisa.
Nga statcioni me dore pershendes
i trishtuar me kot kuptohet tani po iki me spo te pres ,
dhe pritja e gjate me sdurohet.
Ne rruge ku i humbi dhe vlera
si nje pikture qe me nuk cmohet
me dhimbje me ne fund kuptova
jeta per askend kot nuk cohet.
No comments:
Post a Comment