Brishtesi

Mes hapave qe ne trotuar nxitojnë
Sytë më shohin një djal 6 vjecar
Me mijra hapa drejt tij vrapojnë
Kalojne sikur kurr se kan parë

Këpucë të grisura fëmij migjenian
Trup i brishtë filiz i sapo celur thyer
O Zot kjo bot në kurriz si na mban
Një fet bukë e tharë me gjalp ngjyer

C`kohë po jetojmë pyes veten me thuaj
Ky lyps i vogel më ktheu ne mesjet
Kjo bote qe miliarda harxhon në muaj
Për këta fëmije një vend sdo ta ketë

Ndalova para teje miku im im i pafat
Këmbët si purteke më dridhen ngadalë
Ti endesh me të vogla duar posht e lart
E unë në fyt me mbetet cdo fjalë

Ti një buzëqeshje dhe sa të trishtë
E unë qava përpara teje si fëmi
Ti o mik me ketë trup filiz të brisht
Më bere të përlotem rrugëve tani

Te përqafova ngrohtë si të ishe im bir
U ndjeva e dobët në një të egër botë
Me shpirt urova të vetmen dëshirë
Mrekullia të perkedheli ti fshij ata lot