Atë ditë kurr se harrova

Kujtoj një ditë mike tek ktheheshim
Me t'bukurat përparëse jakë bardha
Flisnim vraponim e me lot qeshnim 
Cdo ditë përdore si dy pulëbardha

Vec një ditë ti m'vështrove me habi
Pyete për gjëra që si kuptoja as vet
Thuam përse nënë e një baba ke ti
E unë vec gjyshen kam në ketë jetë?

Një foto ngjyrë kujtimesh ajo nxorri
Prindrit e saj në të ishin përqafuar
Vështrimin drejt syve të mi e hodhi
Prindërit e mi thuam ku kanë shkuar?

Fustanin e nënës në dollap ka kohë
E puth e aromën ja ndjej prej malli
Këmishën e babait në varse e shoh
E ndjehem e vdekur unë për së gjalli

Unë s'dija c`të flisja e fjalët mu prenë
Dorën ta shtrëngova në timen dorë
Një drit tej horizontit e zhduku renë
E qiellit shpërthyen me mijra meteor

Për prindërit ti më pyete kohëve gjatë
Dhe unë një ditë të vërtetën ta tregova
Në krahët e zotit ata dy janë atje lart
E lotët në syt e tu unë kurr si harrova

Ti s'je më vajza e vogël me gërshet
Në zemrën time je mikja ime vjetër
Shpesh prej mallit prindërve u thërret
Ata mes lotëve përgjigjen botës tjetër