Vetmia

Vetmia ime një letër e bardhë
Endet rrugicave nën këtë shi
Pellgjeve t'vogla rradhë rradhë
Mbi gjurmët ku ecëm unë e ti

Koha i ka kthyer në pulbardhë
Në det lotësh fluturuar n'mote
Lagjes shëtis mjegull e bardhë
E vetme vetmisë së kësaj bote

Kjo cadër duarve të mia t'ftohta
Mbushur kujtimesh nën këtë shi
Rrugica t'vogla e t'mëdhaja sa bota
Dëshmitarë dashurish në përjetësi