Meditim

Tavolinës sime poezi të grisura 
Hedhur andej - këndej një natë 
Puthje e sa dashuri të panisura
Zëra, që më ndoqën, vite gjatë

E në të gdhirë, ylli polar troket
E vargjet mbulon me shkëlqim
Si pulëbardhat në t'largëtin det
Me fuqinë krahëve shpirtin tim

E tavolina ime, ndonse e vjetër
Nën vargje hedhur sa këtu atje
Cudi, dhomës frymon cdo letër
E unë sonte jo s'mundem të fle