Ti, i vetmi kuptim i jetes

Eh Baba sërish në shtëpin tënde
Për mua kthyer ti vitesh migruar
Si dallandyshet nisur në tjera vënde 
Asaj dite zemërthyer sot përmalluar

Duart t'dridhen i shoh e trishtohesh
Pika shiu lotët e mi zbresin ndër sy
I ri shkove si sot unë rri e kujtohem
Kur shtëpisë viteve unë t'kërkoja ty

Mërgimi të ka lodhur baba e ndjej
Ndonse hera herës ti qesh me mua
Fëmijërin mes thinjave kërkoj ta kthej
Ate vajzën me bishtaleca prap e dua

Të dua baba të dua më shumë se jeta
Ndonse thinjur e vitesh ndihesh plakur
Unë për ty mbeta vajza me dy gërsheta
Që llastohesha mbas dorës tënde kapur