Harresë

Shtëpia e gjyshërve të mi atje larg
Me dy portokajtë që shikojnë kodrës
Me ato shkallët e drunjëta poshtë në prag 
Ku tingëllojnë fjalët e vëllait tim e motrës

Vetëm në dhomat e vogla brënda saj
Të braktisura pandoflat e gjyshërve të mi
 Në flladet e ngrohta të qershisë në Maj
Në të ngrysur të vdekur kthehen në shtëpi

Kërkojnë nëpër dhoma rrobat që lanë
Një këmishë,një jelek e shaminë e gjyshes
Marrin nga sepeti cdo dhuratë që ju dhamë
Engjëj ngjiten qiellit në krahët e dallëndyshes

Të nesërmen kur dielli dritares rrezesh troket
 Shtëpia e gjyshërve mbetet bosh e heshtur
 Mbledhësi i qumështit ka kohë aty s`thërret
S`përgjigjet zëri i tyre e as e tyrja e qeshur