Dallandyshe në Dhjetor

I ftohtë ky fund dhjetori cudi sot erdhi ndryshe
Pa u trembur nga acari cicëroi nje dallëndyshe
Cicëronte e se kuptova syt i kishte plot me lot 
Derën hapa n'ngrohtë e ftova por se binda dot

Thuam këtu dimrit si mbrrite më thuaj vallë si
Rrugës gjatë si u ktheve të lutem thuama ti
Sytë ngriti për cudi drejt foles heshtur pa fjalë
Zogun vjeshtës e harrova e s'di në është gjallë

Zërin nënës ja dëgjoj zog i vogël zgjati kokën
Kjo dallandyshe për fëmin fluturoi gjithë botën
Krahët rrihte rreth foles moment që e kishte pritur
Fjolla bore në ballkon si dhuratë paskan zbritur

Zog i vogel ishte rritur kish mësuar të fluturonte
Si mrekulli qiellit mbrritur nënën e tij dëgjonte
Nisur ashtu para meje ato humbën në kaltërsi
E gjith bota ndali frymën kur fluturuan nënë e bij

Mir ardhsh o dallandyshe pranvera kur të vij
Folen tënde në ballkon do ta gjesh ti përsëri
Qiellit i percolla i përshëndeta nga larg me dorë
Endërr ishte a e vërtet dallandyshe në dhjetor?