Vëllai i shkruan vellait

I dashur vëlla si më i vogel po të shkruaj
Letra ime ndoshta do t'mbrrij në mesnat
Jemi një gjak dhe pse u bemë si të huaj
Ti lexoje në agim e këtë herë jo me inat

Nga ajo ditë pa u parë u parë u bë kohë
Vite vëlla me sy e zemër që ty të presin
Zotit i lutem n'atë tavolin ty të të shoh
Si dikur fëmije kur nëna sillte mëngjesi

Vitesh kujtoj përher atë të trishtë behar
Kur për një gardh u ndamë ne për dreq
Njeri tjetrin kujtoj sa rëndë e kemi sharë
Ndaj sot po t'shkruaj ketë merak ta heq

Lotët më mbuluan nga një foto dal të dy
Atje fushes me top ne jemi duke luajtur
Kete mëngjes sa mall une ndjeva per ty
Ndaj si më i vogel s`rrija pa te shkruajtur

Nëna është plakur e sëmur kam dëgjuar
Një fqinji ynë më shkroi para ca kohësh
I vdekur u ndjeva e me shpirt të coptuar
Rëndë tha pse s'ke ardhur që ta shohësh

C`fëmijë i keq paskam qënë sot kuptova
Inati s`më la atje të vija kohë më parë
Përpara zotit fajtor në kembë qëndrova
Dhe nga malli për ju atje larg kam qarë

Falmë vëlla të lutem mos gjyko rënd
Nuk jam i lumtur në këtë vend të huaj
Nuk ka më bukur se zot në vëndin tënd
Dy rrjeshta pendimi dhe ti më shkruaj

Llullën babai e ndez në oxhakut tregom
Sa herë nëpër shtëpi ja kishim fshehur
Thoje fajtori jam unë baba mua qëllomë
Qeshnim me xha Lipen kur vinte i dehur

Ta harrojmë inatin që sytë na ka zenë
Të duhemi si athere pse nuk mundemi dot
Ti harrojmë fjalët viteve të dy kemi thene
S`më duhet gardhi ta falë gjithë këtë botë

Lexoje letrën e shkruam dhe ti dy rreshta
Mallin e prindërve të lutem ti ma shkruaj
Fluturim do kthehem kur të hyjë vjeshta
Jemi gjak o vëlla nuk jemi dy të huaj