Ato migruar visesh larg nisur per ketu
Lumturohesha mes tyre une cdo here
Dhe ato gezonin qe dikush i pret diku
E ne ballkonin tim ato uleshin ngadal
E une i perkedhelja dhe emrat jua dija
Ato njeheresh gumezhinin mijra fjale
E une harruar endrrash mes tyre rrija
E shkonin e vinin dallandyshet rradhe
Foleja nen qiell mbushur cicerima plot
E deri sa mengjesi fillonte te zbardhe
Shtepia ime behej m'e bukura ne bote
Por vjeshta shpejt oh sa shpejte erdhi
Ato gati u bene te udhetonin vise larg
Ajo e vogla dallandyshe pika loti derdhi
Lote derdha une kur su kthye ne darke
Malli m'merrte per miket e mia te bukura
Ndaj folene ua rregulloja une si nje nene
Ditet me to n'ballkonin tim ishin te lumtura
Te mirave emrat une vete jua kisha vene
E dimri i acart erdhi mes shirave pafund
Ftohte e frike ndjen foleja n'ballkonin tim
Por nje dite stuhia e pabese jua shkund
Dhimbje o sa dhimbje qe ndjeu shpirti im
Ore te tera qava ne ballkon une ate dite
Miket e mia mendoja qe ngelen pa shtepi
Dimrin e urreva, urreva aq shume stuhite
Veten e urreva qe se mbrojta ate mrekulli
Dhe u kthyen dallandyshet me pranveren
Kengen e trishtimit kenduan nen ballkon
Dhe fluturuan larg sa larg bashk me eren
Sot prej mungeses se tyre syri im loton
No comments:
Post a Comment