Zëri i poezisë

Sot një tis trishtimi vargjeve të mia
Ndodhë pa më kuptuar, si për inat
Ndjeva t'qante, me lot e zë poezia 
Dhimbja të përhapej qiellit atje lart

Mu ulën n'prehër fjalët e këndonin
Më përkëdhelnin si të isha fëmijë
Shpirtin tim, si me magji ndriconin
Shkruaj m'luteshin, shkruaj përsëri

Dashuritë e humbura, më rrethuan
Poete ti shkruaj mos na le të ndarë
Bora e parë gjithë motivet mbuluan
Borë e parë mbi sy lot si një e qarë

Shpirtit m'trokitën vargjet për nënën
Për babain e bicikleten e tij të vjetër
Për pulëbardhat, për yjet e për hënën
Për gjyshrit sa kujtime në kohë tjetër

Shkruaj e ti shkruaj për mua përsëri
Djalin si në mjegull, t'shihja në derë
Shkruaji, shkruaj me t'bukrën poezi
Shkruaji gjithë emigrantëve të tjerë

Sot nje tis trishtimi vargjeve të mia
Për c'trishtim unë flas herët në agim
I pari kuptim ditëve për mua poezia
Ritëm për gjakun, gëzim i shpirtit tim.