Shprese

Ndodh rrallher natën të rrish zgjuar
Hënës ti flasesh gjatë n'dritaren tënde
E trishtohesh për fatin ashtu shkruar 
Ditën ta fillosh bukur pas një ëndrre

Ndodh rrallherë të rrëzohemi papritur
Fundin t'shohësh si po të vjen ngadal
Duhet krah i fortë tokës për të ngritur
Një përqafim të duhet e vetëm një fjalë

Ndodh rrallhere të duhemi pakuptuar
Dehur prej mallit kur t'prek e të ndjej
Krahëve të tu përkëdhelem dashuruar
Ashtu cdo ditë si n'ënderr të më gjej

Ndodh rrallherë ndjehem e trishtuar
E vetes i them ky trishtim po të lodhë
Por asnjeherë në jetë pa shpresuar
Jetë e gjatë o mik t'gjithëve na ndodh