Dite Vjeshte

Vjeshta e arte mes mikeve te mia
Te gezuara qeshnim e benim shaka
Sa here lenduar ishim nga dashuria 
E si na u prishen planet e medha

Ishte shtator si sot ndaj e kujtoje
E gjethet kishin mbushur trotuaret
E ngrohta ere drejt saj s'di si me coi
E bukur e s'pushonte ajo te qaret

Mes parkut te shkujdesur udhetaret
E mahnitur ndesha veshtrimin tend
Ti m'shikoje e s'pushoje nga te qaret
Me syt harruar e s'shihje ti askend

Une lotet ja fshiva dhe e pyeta lehte
Vall sot c'te mundon ti a as me thua
Ne te lumtur studente ishim atehere
Por fati jo s'deshi ai te ishe me mua

Cdo vjeshte vij ne park e s'di sa vite
Familje kam krijuar kam dhe femije
Por ai ne shpirt me mbeti asaj dite
E zemra kurr e qete s'mund te rrije

Mbaroi shkolla e ne ikem ne vere
E si zogjte do t'ktheheshim perseri
Por iku nje vite e shtatore te tjere
E ai jo su kthye e humba pergjithnji

Tjeter jete ka filluar ne t'largetin qytet
Une endrra e rinise shpejte u harrova
Kam vite qe pres e do vazhdoj nje jete
E sot kete shtator me mall e kujtova

Ja edhe shkronjat qe ne i gdhendem
Vitesh kjo peme prej gjetheve mbuluar
Ate dite gezimi perqafuar u gjendem
Dy studente cmendurisht dashuruar

Dhe dallge e jetes pa meshire na mori
Ne tjere krahe ne prej fatit perqafuar
Shpirti me dhembe cdo fillim shtatori
O zot dhe sa kohe do t'jetojme larguar

Jo mike e dashur mos u trishto me kot
Kesaj jete ne marim aq sa eshte shkruar
Nese me ty kete vjeshte ai s'eshte sot
Ndoshta s'te ka dashur a s'te ka merituar